Mana Aavakaya rojulu

ఒక  NRI కధ 

Hi,
మొత్తానికి మనకి ఎండలు వచ్చేసాయి . ఇన్ని రోజులు సాలెపురుగు వలలో చిక్కుకున్న పురుగుల్లాగా,ఇంట్లోనే కూర్చుని వెబ్ లో  laptop through   చిక్కుకున్న మనం అప్పుడప్పుడు బయట తిరగొచ్చు.(వెబ్ అంటేనే సాలెగూడు కదా!) .Summer అంటే నాకు మామిడి కాయలు తెగ గుర్తు వస్తున్నాయి. India లో ఉన్నప్పుడు అనిపిచ్చేది మామిడి కాయలు లేకపోతె summer ఇంకా ఎంత హాట్ గా ఉంటుందో అని. మనం ఎంత Americanise  అయిపోయి ఇక్కడ ఫుడ్స్ ని మనలో కలిపేస్కున్నా, మన ఆవకాయలు, వడియాలు Import అవకుండా మన suitcase లు ఉండవు  .అదేదో మూవీ లో డైలాగ్ లాగా మన అమ్మమ్మ ,మన అమ్మ ,మన ఆవకాయ ఎన్ని  generations అయినా  ఎప్పుడు బోర్ కొట్టవు.  
      ఇండియా లో మన అమ్మలు ఫోన్ లో ఆవకాయ కి మామిడి కాయలు కొనటానికి వెళ్తున్నాం అనగానే ఆ taste మన taste buds మీద చేసే డాన్సు గుర్తు వస్తుంది మనకి.ఎప్పుడు ఏ పుణ్యాత్ములు ఇండియా నుంచి వస్తూ ఆవకాయ తెస్తారో అని వెయిటింగ్ అప్పట్నించి. చిన్నప్పుడు ప్రతీ సంవత్సరం  అమ్మమ్మ పట్టే ఆవకాయ గుర్తు వస్తే అప్పుడే ఎందుకు పెద్ద య్యమా అన్పిస్తుంది. మామిడి కాయలు తెచ్చి ముక్కలు కొట్టటం తాతగార్ల డ్యూటీ. ముక్కలు తుడవటం ,జీడి పీకటం పిల్లల పని. తర్వాత బేసిన్ లో ఆవ పిండి , కారం ,ఉప్పు etc.. వేసి mix చేసి జాడీ లో పెట్టటం అమ్మమ్మ డ్యూటీ. అన్నిటి కన్నాపిల్లలం వెయిట్ చేసేది ఒకటి ఉండేది, ఆ పచ్చడి కలిపిన బేసిన్ లో అన్నం కలిపి ,నెయ్యి వేసి ముద్దలు పెట్టేది అమ్మమ్మ. ఆ taste కి ఏ burgers ,noodles ఎప్పటికీ సాటి రావు..
ఎందుకో ఈ ప్రాసెస్ మొత్తం సీక్రెట్ గా జరిగేది పని వాళ్ళకు తెలీకుండా. ఇప్పుడు ఇదంతా గుర్తు వస్తే కళ్ళు మూస్కుని ఫ్లాష్ బ్యాక్ రింగ్స్ తిప్పటమే, అమ్మమ్మ వొళ్ళో తల పెట్టుకుని తను నా తల నిమురుతున్నట్టు ఊహించుకోవటమే .
అందరిని అమ్మమ్మ దగ్గరికి,ఆవకాయ దగ్గరికి  పంపించేసి నట్టు ఉన్నాకదా...
THANK YOU. ENJOY SUMMER.